در فتنه 88 که به مدت 20سال توسط زیرک ترین سیاستمداران داخلی و خارجی پی ریزی شده بود و آنان شکی در به ثمر رسیدن نقشه خود که همان سقوط نظام اسلامی بود نداشتند، مردم ما با بصیرت و هوشمندانه حتی از سیاستمداران سبقت گرفته و فتنه را خاموش کردند.
رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) روز پنجشنبه در دیدار جمعی از کارکنان سپاه پاسداران و وزارت دفاع، ضمن قدردانی از فعالیت ها وتلاش های نیروی مسلح به ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت: ارزش کار انسانی به آگاهی او نسبت به آن کار و اهدافی که از آن کار دارد بستگی دارد.
وی با بیان این که گاهی ارزش کار انسان به قدری زیاد می شود که قابل نشان دادن با عدد و رقم نیست، اظهار داشت: برای این که بتوانیم ارزش کارمان را بالا ببریم درک موقعیت وجودی خودمان خیلی موثر است. باید بفهمیم کجای کاریم چه کسی هستیم چه موقعیتی داریم. سپس ببینیم از کارمان و از موقعیت مان چه قدر می توانیم استفاده کنیم. رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: برای این که انسان موقعیت خود را درک کند، ابتدا باید ببیند چه موقعیتی در هستی دارد و جایگاه او کجاست عده ای معتقدند جایگاه انسان در کنار دیگر موجودات زنده و حیوانات با اندکی تفاوت در شیوه زندگی است در حالی که خداوند جایگاه خلیفه اللهی را به انسان بخشید که حتی فرشتگان نیز لیاقت آن را ندارند. آیت الله مصباح یزدی مرحله دوم برای آگاهی از جایگاه و موقعیت را شناخت نسبت به موقعیت تاریخی دانست و افزود: ما امت پیغمبر آخر الزمان هستیم و در بهترین عصری زندگی می کنیم که انسان ها در آن زندگی می کردند؛ به لحاظ پیغمبر و پیشوایان معصومی که خدا به ما داده، کراماتی که به این امت مرحمت کرده، معارفی که در اختیارشان قرار داده و هزاران نعمتی که به برکت وجود مقدس چهارده معصوم(صلوات الله علیهم اجمعین) به این امت داده شده است. وی در خصوص آگاهی از موقعیت ادامه داد: اینک در برهه ای از تاریخ اسلام واقع شده ایم که مردم آن از لحاظ بصیرت و عمق فهم بسیار بالاتر از مسلمانان صدر اسلام هستند، چرا که در گذشته چه بسا یک قوم همراه با اسلام آوردن رئیس قبیله شان مسلمان می شدند و با مرتد شدن رئیسسان مرتد می شدند، یعنی مقلد کورکورانه و سطحی نگر بودند در حالی که حتی نوجوانان امروزی هم نسبت به مسائل حساس هستند و مسایل را تقلیدی نمی پذیرند.
عضو مجلس خبرگان رهبری با مقایسه نمونه هایی از صدر اسلام و حال حاضر به سالروز شهادت حضرت مسلم(ع) اشاره کرد و گفت: مردم کوفه ابتدا مسلم را همراهی کردند اما طولی نکشید که مسلم به قدری غریب شد که کسی را نداشت که حتی شبی وی را مهمان کند، یعنی حرکت مردم، آگاهانه و از روی بصیرت نبود. آیت الله مصباح یزدی ادامه داد: این در حالی است که در فتنه 88 که به مدت 20سال توسط زیرک ترین سیاستمداران داخلی و خارجی پی ریزی شده بود و آنان شکی در به ثمر رسیدن نقشه خود که همان سقوط نظام اسلامی بود نداشتند، مردم ما با بصیرت و هوشمندانه حتی از سیاستمداران سبقت گرفته و با عمل به وظیفه خود ریشه آن را خشکاندند و در پی آن افزایش ابهت و قدرت کشور در منطقه و جهان را رقم زدند.
وی افزود: آثار بصیرت مردم در فتنه 88 در سفر مقام معظم رهبری به قم و استقبال بی نظیر مردم جلوه گر شد که اگر ابعاد این سفر به خوبی فهمیده شود، معلوم می شود این حرکت در تاریخ بی نظیر بوده است. این استاد حوزه علمیه اضافه کرد: نکته دیگر که در آگاهی نسبت به موقعیت و جایگاه مان حائز اهمیت است این است که توجه کنیم در جامعه ای زندگی می کنیم که رهبری آن را نایب امام زمان(عج) بر عهده دارد.
آیت الله مصباح یزدی با اشاره به شخصیت مقام معظم رهبری، سعه صدر، شجاعت، صلابت، مدیریت، مهربانی و نورانیت را از اوصاف ایشان ذکر و خاطرنشان کرد: در دنیایی که هر روز طبل رسوایی یکی از رهبران کشورهای جهان در زمینه های مالی و اخلاقی به صدا درمی آید، خداوند نعمت عظیم رهبری را به ما عطا کرده است که در طول زندگیش نمی توان یک نقطه سیاه یافت. وی تصریح کرد: بنده حقیقتاً عرض می کنم اکنون که قریب به هشتاد سال از عمرم می گذرد و در طول عمر خویش بزرگان زیادی را درک کرده ام، مجموع محاسن و ویژگی هایی که در شخص رهبری ، این فرزند پاک پیغمبر می بینم، در احدی به طور یکجا مشاهده نکرده ام.
این استاد حوزه علمیه تأکید کرد: شناخت این موقعیت های چهارگانه ارزش کار ما در این نظام را مشخص می کند و راهی برای ما باقی نمی گذارد جز اینکه در پیشگاه عظمت الهی سر بر خاک نهیم و به عجز خود در مقابل شکرگزاری این نعمت های عظیم الهی اعتراف کنیم. آیت الله مصباح یزدی ادامه داد: وقتی آدمی این نعمت های عظیم الهی را می نگرد نسبت به کمبودها بی توجه می شود چرا که کمبودها در مقابل این نعمات عظیم الهی چیزی نیستند. وی خاطرنشان کرد: اعتراف به عجز از شکر، بهترین شکر است و وقتی انسان معترف به عجز خود می شود که عظمت این نعمت ها را درک کند و وقتی عظمت این نعمت ها را درک می کند که درباره آن بیندیشد و با امثال و نظایر آن مقایسه کند.